De Grote Kleine Treinencompetitie | S2A1

De Grote Kleine Treinencompetitie 2022

Aflevering 1, thema Beroemde treinreizen

(Let op: deze review bevat spoilers!)

De presentatie

De Grote Kleine Treinencompetitie is terug! Per aflevering gaan drie bouwteams met elkaar de strijd aan tot het uiteindelijke doel de titel Beste modeltreinbouwer van Nederland én de daarbij behorende trofee, de Gouden Loc. Elke aflevering zal het team met de minste punten afvallen en plaats maken voor een nieuwe ploeg; in totaal nemen zes teams aan het programma deel. Wederom is het Spoorwegmuseum te Utrecht het achtergronddecor met de werkplaats en shop. Ook dit jaar is André van Duin de presentator, weer bijgestaan door jurylid Evan Daes, professioneel spoormodelbouwer, en een nieuw gezicht: productie designer Joyce van Diepen.

In aflevering 1 startten Team Oranje onder aanvoering van Martijn, Team Beige met Henk aan het hoofd en Team Blauw met captain Ruud. Nee maar! Trouwe kijkers van modelbouwcompetities herkenden uiteraard meteen de 31-jarige kunstenares Marielin uit Haarlem die afgelopen winter ook met Klein maar fijn van SBS6 meedeed. In een inleidende video waarin de kandidaten zich voorstellen vertelt zij nooit aan treinen te zijn begonnen, ze bouwt alleen diorama’s. Dat belooft wat!

De opdracht

Het thema van deze aflevering was Beroemde treinreizen. Op een oppervlak van 300 bij 150 cm mogen de teams binnen drie dragen bouwtijd losgaan. Verplichte elementen: een stopplaats van waar treinreizigers in alle rust het landschap in zich kunnen opnemen, en een brug van minimaal een meter lang. Beide juryleden hoeven evengoed niet meer aan te geven waarop zij dit seizoen zullen letten: uiteraard zijn “creativiteit, bouwkwaliteit en technische uitvoering met perfect rijdende treinen” de gebruikelijke sleutelwoorden.

Ook in het tweede seizoen kregen de teams een “dwarsligger” op: maak gebruik van honderd lucifers en drie wc-rollen, minstens vijftig procent hiervan moet in de baan worden verwerkt…

De basis bouwmaterialen waren evenals vorig jaar Märklin C-rails, treinen en digitale centrale, scenery-toebehoren van Noch en Faller en lijmen van UHU. Hoewel de camera’s er slechts kortstondig op waren gericht kwamen alle verpakkingen duidelijk zichtbaar in beeld. Goed zo MAX, een mooie reclame voor topproducten in onze bedrijfstak!

Het thema biedt veel ruimte voor uitdagende, spectaculaire banen. Team Blauw neemt de Zwitserse Glacier Express onder handen, Beige reist van Amsterdam naar Basel met de Rheingold Express en Oranje doorkruist met de Rocky Mountaineer de Canadese Rocky Mountains. Allemaal berglandschappen, daarvan verwachten we natuurlijk iets bijzonders.

De uitwerking

Na wat vluchtig camerawerk van vorig seizoen krijgen we eindelijk een uitgebreidere blik in de keuken. We zien bij Blauw hoe het “beslag” van gips volgens beproefd recept wordt vermengd en in rubberen rotsmal “bakvormen” wordt uitgegoten. Uiteindelijk gaan ze met gips boetseren flink de hoogte in met een overtuigende Matterhorn als resultaat.

Marielin van Team Oranje is buiten aan de slag met het afschrapen en vormen van volumineuze gipsblokken voor de Rocky Mountains. Prachtig, en wellicht ook verstandig dit stoffige werk in de buitenlucht te doen, maar zij onttrekt zich daarmee wel aan haar team. Naar eigen zeggen is ze snel afgeleid; zij heeft alles voorbereid en weet hoe ze het wil. Goed dit zal vooraf zijn afgesproken, maar wees voorzichtig met solistische acties! Wat er van haar hand op tafel komt, is zonder meer overtuigend.

Bij Team Beige is er wat getob met het in elkaar zetten van Faller-huisjes. Kom op, dat is toch niet zo moeilijk? Bovendien mochten de teams thuis al een aantal zaken voorbereiden. Twijfelachtig, maar misschien gold dat niet voor de bouwmodellen.

De verplichte brug van minstens een meter lengte was bij alle teams duidelijk het resultaat van gedreven huisvlijt, het exemplaar van Oranje gemaakt met 3D-printtechniek spande de kroon en voegde echt iets nieuws aan het hobbyproces toe.

De dwarsligger is goedbeschouwd een vreselijk onderdeel. Niemand zou het ooit in een treinbaan bedenken, maar ja… dit is nu eenmaal een wedstrijd. Iedereen wist met de lucifers wel raad. Uiteraard, “iets van hout”, dat lukt in scenery altijd. Maar het toiletpapier werd vaak wat te gemakkelijk onzichtbaar verwerkt. En het rolletje? Nou, gooi maar weg. Nee, dat was dus niet de bedoeling. Alleen beige slaagde erin alles zichtbaar toe te passen. Beloning: een halfuur extra bouwtijd. Die had het team hard nodig, want in de voortgang schoten zij het minst op. Aan de uitgesproken twijfel van jurylid Evan was te merken dat Beige hiermee al op achterstand stond die zich wreekte in de einduitslag.

De uitslag

Alle teams hadden heel behoorlijke banen gemaakt, maar de aanblik van Beige oogde toch het minst afgewerkt en misschien zelfs een beetje saai. Blauw won overtuigend, mede vanwege de achtergrond met spectaculair verfspuit-artwork van teamcaptain Ruud. Oranje werd terecht een goede tweede. Beige gaat naar huis; komende zaterdag gaan drie nieuwe teams Geel, Groen en Paars met elkaar de strijd aan.

Gedurende de uitzending, waar ook veel ongetwijfeld nuttige zaken weer eens niet in beeld kwamen, vroeg ik me na diverse signalen af of de teamleden onderling wel goed samenwerken of toch teveel op hun eigen eilandjes zitten. Veel werk dat na beter overleg af had kunnen zijn bleef duidelijk liggen. Ik benoem een oud probleem: stijgende stress met meestal afnemende kwaliteit als iets op tijd af moet. Dit hoort helemaal niet bij het plezier en uitoefenen van een hobby maar bij deelname aan wedstrijden is het niet anders. Wat uitbleef waren heftige emoties en misverstanden. Het is nog maar het begin, we zijn benieuwd naar het vervolg!